Pitillasko aintziraren 216 hektareek bizitza basatiaren oasia osatzen dute, soroak nagusi diren eremu horretan. Igelak, igarabak, tximeletak, bisoiak, apoarmatuak eta beste espezie asko elkarrekin bizi dira hezegunean, hegazti komunitate handiarekin batera.

Migrazio ibilbideko kokapen estrategikoari esker, antzarakumeek, koartzek, zingira mirotzek eta beste hegazti espezie batzuek babesa eta elikagaiak aurkitzen dituzte uretan, lezkadian eta inguruetan. Guztien artean txori zezena eta tximutxa nabarmentzen dira, habiak egiten baitituzte martxotik ekainera bitartean. Tximutxa landareen artean ezkutatzen den txori txiki bat da, eta arren bibote beltz bitxiagatik jarri zioten izena. Txori zezena koartza txiki bat da, eta, kolore arre gorrixkaren ondorioz, ezkutuan egoten da lezkadian.

Hezeguneak ez du irteerarik itsasora; Nafarroako handiena da, eta Ebro bailarako garrantzitsuenetako bat. Aurreko mendeko hirurogeiko hamarkadan lehortu egin zuten, lurrak laborantzarako erabili ahal izateko; hala ere, 1976tik aurrera, bere kaxa utzi zen, berez oneratzeko.